Ακουω τον εγκεφαλο μου
νερα κυλανε κατευθυνoνται στο μετωπο
λουζουν τα μαλλινα μου σκουλαρικια και μονο εσενα,
οχι προχωρω.
Υπακουος,σιωπηλος οπως τα προβατα στο βοσκο
οι οπλιτες στο στραβο
Κλικες και λυκοι,το ζιζανιο
αποκοδομητες χωρις αφορμη,δοκος στον πυρηνα
Οχι τροφη
Αινιγματα,
γαμημενα βγαζουν χειλη και ματια
δεν αρχισαν τα δυσκολα,τα γαμησα
ολοι το νομιζουν'πως μπορουν να ειναι εμπειροι λυτες
διχως γριφους,σοφιστες διχως.
Παγερα κανεις,
η εποχη ιδια.
Aδειος μυρισε ξανα ο αερας,
αερας κενος
συνθεση και γεννα
μητρα γεματη ξερναει
ξαναξερναει αδεια βαριδια,
νικησα τη βαρυτητα
μητρα κουφια.
Μανα που ξεχναει.Αερας κενος.
Γη,και πανω της
αερας κενος.
Σκαλοπατια που βαθαινουν αποτομα
κατεβαινω σκαρφαλωνοντας.
Τωρα βουτα!
Επιπλεω σα φθηνο επιπλο στο μουσκεμενο πατωμα
ετσι ηταν ο αερας,ξεχασαμε
αερας κενος,ξεχνιεται μα συνηθιζεται.
Αναπνοη θες?εχω.
Kαυσαεριο φυτρωνει στις χαραμαδες,
καυσιμo ερπετο.
Βραζει,νιωθω ρευστος
θανασιμο υγρο.
Αναπνοη Θες,τη χρειαζεσαι.Πονηρα αναρωτιεμαι...εχω?
Αναφλεξη καιρο πριν.
Χρονια που τρεχουν τυφλα χωρις αφετηρια.
Εκπρυσοκροτηση
ομαδες σε συσπειρωση,συγκρουση.
Παυση,εικονα,νομισμα,φτερωτη μαλακια
αναδυση και συγκροτηση.
Φερνω συγχυση σε φτερνες ανθρωπων,φωνη του κακου στη σιγαση
Αγαπη υπαρχει μονo σα μακρινος ψιθυρος.
Ψευτικοι μεχρι και να φοβηθουν,
σκοτεινοι.Θαμμενοι στο πληθος.Πανε να γαμηθουν
Θαλαμοι παντου και μεσα κρυο κλαμα να φωλιασεις.
Ταιζω τους φοβους ολονων μας,ολοι εσεις,
ειμαι η δυσωδια,ολοι εσεις
ειμαι και ο μυκητας,
μη μου μιλας
μη με κοιτας δεν θελεις να με μαθεις
σαδιστης,εσεις ολοι ο μονομαχος
ο αερας μου βρωμαει στις ασπιδες,θα αηδιασεις.
Δες τον καθρεφτη σου,εισαι το ιδιο ειδωλο,
ιδιο ψεμα ποναει παλι,
θα πεσεις και θα σπασεις
αποσυνθεση και αντιδραση
σταγονα μαρτυρικη στο κορμι μου
περιττη καθε σταγονα,καθε συσταση
γιατι δεν συστηνομαι,
δεν σε ξερω,ομως ξερω πως σε βαρεθηκα.
Αλμυρος ο ιδρωτας σου
μπορεις το χερι μου να θαυμασεις
δεν στο δινω,σου εξηγω
θα σου χρειαστει στη διψα,
θα το πληγωσεις και θα τ΄αρπαξεις.
Γρηγορες αναπνοες,γρηγορες αποφασεις,
αργα τωρα ειναι,ακομη αργα.
Αργα πινεις'τη διψα της θαλασσας.
δεν σε ξερω,ομως ξερω πως σε βαρεθηκα.
Αλμυρος ο ιδρωτας σου
μπορεις το χερι μου να θαυμασεις
δεν στο δινω,σου εξηγω
θα σου χρειαστει στη διψα,
θα το πληγωσεις και θα τ΄αρπαξεις.
Γρηγορες αναπνοες,γρηγορες αποφασεις,
αργα τωρα ειναι,ακομη αργα.
Αργα πινεις'τη διψα της θαλασσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου