Βρόντο - Χαμένα ένστικτα

Το θέμα είναι ότι ο άνθρωπος έχει χάσει τα ένστικτά του.

Θα χέσει όπου βρει. Αν πεινάσει θα ζητιανέψει, αν χαρμανιάσει από γαμίσι θα πάει σε μπουρδέλο, αν κινδυνέψει θα πανικοβληθεί.

Τα ζώα μπορεί να μη γελάνε σε αντίθεση με μας (άμα θέλουν βέβαια κουνάνε και την ουρά τους μες στη χαρά), αλλά έχουν το βλέμμα της ψυχραιμίας και της υπομονής, που σ’ εμάς εκλείπει.

Την ώρα που εμείς κάθε καλοκαίρι θα γεμίσουμε τις παραλίες με σκατά, τα γατιά από το πρώτο χέσιμο της ζωής τους θα τα θάψουν, όσο καλύτερα μπορούν.

Την ώρα που εμείς αν πεινάσουμε θα ζητιανέψουμε, τα ζώα θα σκαρφιστούν παγίδες και κυνήγια.

Την ώρα που εμείς, για να γαμήσουμε θα δώσουμε ένα 50ευρω σ’ ένα μπουρδέλο ή σ’ ένα μπαρ, τα ζώα θα προκαλούν, θα φλερτάρουν και θα μάχονται για τον έρωτα.

Αν κινδυνέψουμε θα χάσουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας, σε αντίθεση με τα ζώα, που με βάση τις ικανότητες τους θα παλέψουν να σωθούν.

Η διαφορά μας με τα υπόλοιπα ζώα είναι, ότι αυτά ό,τι έχουν το κατακτούν από τις διδαχές της αγέλης τους ή το έχουν έμφυτο, ενώ εμείς απλά περιμένουμε με την παλάμη ανοιχτή.

Και στα ζώα υπάρχει εξουσία και σ’ εμάς υπάρχει εξουσία.

Αυτά όμως έχουν πραγματική ευθύνη για την αγέλη τους  και η εξουσία έχει να κάνει με τον τρόπο που αυτοοργανώνουν τη ζωή τους.

Τη δικιά μας την εξουσία την κάνουμε δώρο σε κανίβαλους, εκμεταλεύοντάς τη με τον χειρότερο τρόπο. Μας δηλητηριάζουν το μυαλό. Μας κάνουν να νιώθουμε ανήμποροι, αδύναμοι μακριά τους. Μας ταΐζουν και μας ποτίζουν ό,τι θέλουν αυτοί.

Εν τέλει μας αποπροσανατολίζουν από τη φύση μας και η αυτογνωσία μας διαμορφώνεται με βάση τις εντολές 10  <<ανθρώπων>>.