Βρόντο - Ζωής chemistry

Στα δεξιά, στ' αριστερά, στα μπροστά, στα πίσω
τίποτα δε θ' αφήσω, ελευθερία θα σκορπίσω
το παιχνίδι δε θα στήσω, το ψέμα θα εκτοπίσω
σε τσιμέντα και σε δάση μαζί σου θέλω να βαδίσω.

Το βήμα σταθερό. Χορτάτος από καιρό.
Αν πεινάσω, θα κυνηγήσω με βέλος και φτερό.
Το κεφάλι μου γερό. Ποτισμένο με νερό.
Αν διψάσω η πηγή μου το προσφέρει δροσερό.

Η έννοια της εχθρότητας;
Η απαρχή της βιαιότητας μεταξύ της ανθρωπότητας
επιταγές, επιθυμίες, εξουσίας, δουλικότητας.

Ποιος αντίκρισε ανατολή,
καρέ - καρέ να βγαίνει από τη θάλασσα υγρή
και θέλησε να χτυπήσει αδερφό ή αδερφή.
Και ποιος αντίκρισε ανατολή
και δε θέλησε να ερωτευθεί όλη την πλάση από την αρχή.
Αγάπη συντροφική. Αγάπη σημαντική. Αγάπη συμπαντική.

Της μαγείας μας η ένωση στης ζωής τη χημεία
δεν έρχεται αγάπη μου, προσκυνώντας την παναγία.
Ούτε έρχεται όταν προσευχόμαστε στα Θεία,
μα όταν πλάθουμε τα παιδιά μας μέσα σε ελευθερία.

Δε μιλώ για τους απέναντι.
Μιλάω για εμάς,που πληρώνουμε το έναντι
στην Α.Ε. Ελλάς, που πληρώνουμε το τίμημα,
που κάθε μέρα στο δρόμο στάζουμε αιματοκύλισμα.

Εν τέλει τί προτιμάμε;
Πράξεις με εκδίκηση; Ή της ζωής μας διεκδίκηση;
Όσο είμαστε στα αντίποινα,
θα πολλαπλασιαζόμαστε πρόσωπα κίτρινα
μέσα σε κελιά με βλέμματα σα σπαθιά
κατακόκκινα και πύρινα.

Ο κόσμος το γνωρίζουμε, δε θα σωθεί με προσευχές.

Τρόμος κάθε κράτους,
όποιος εκτοξεύει στα αστέρια ελεύθερες ευχές.
Όποιος κουβαλάει στα χέρια δυναμίτες μπουνιές.
Όποιος φτύνει στα ηχεία
ερωτικές φωτιές,ώστε να φλέγονται οι καρδιές.
Τρόμος κάθε κράτους, οποιοσδήποτε διδάσκει
σε αγοράκι ή κοριτσάκι, τι θα πει αλληλεγγύη,
το πώς στους συλλογισμούς του ελεύθερα βήματα να διανύει.
Τρόμος κάθε κράτους, το underground status.

Της μαγείας μας η ένωση στης ζωής τη χημεία
δεν έρχεται αγάπη μου, προσκυνώντας την παναγία,
ούτε έρχεται όταν προσευχόμαστε στα Θεία,
μα όταν πλάθουμε τα παιδιά μας μέσα σε ελευθερία.